|
UWAGA! Jest to archiwalna wersja strony. Zapraszamy do korzystania z nowej witryny
http://naukatanca.com
TAŃCE STANDARDOWE
WALC WIEDEŃSKI
Takt: 3/4
Tempo: 60 taktów na minutę
Zarys historii
Walc wywodzi się z tańców ludowych południowych Niemiec, początków należy dopatrywać się
już w XIV wieku. W początkowym okresie walc miał większe możliwości rozwoju w Austrii niż w Niemczech za
sprawą dworu cesarskiego Austrii gdzie pieśni i tańce ludowe cieszyły się zawsze niezmierną popularnością
Do muzyki operowej walc wkroczył po raz pierwszy w 1786 roku za sprawą finału opery Una cosa rara.
Zanim jednak walc zaczął panować na parkietach dworskich pojawiały się liczne protesty
i sprzeciwy, ostrzegano np. przed zgubnymi konsekwencjami wirowania mogącymi prowadzić nawet do śmierci.
Na początku XIX wieku ukształtowały się w Europie dwa typy walca: niemiecki i francuski. Kolejnym
był walc wiedeński z charakterystycznym rotacyjnym ruchem obrotowym.
Styl i charakter tańca
Walc wiedeński jest tańcem wirowym, wymagającym dużej przestrzeni. Może być tańczony w wersji uproszczonej
na dwa (walc dwukrokowy) lub na trzy (walc trzykrokowy) pozwalający wirować w obrotach w prawo dookoła
sali. Walc wiedeński ma charakter liryczny, romantyczny.
Postawa taneczna
Partner ze swoją partnerką ustawiają się naprzeciwko siebie w postawie naturalnie wyprostowanej,
biodra blisko siebie, twarze zwrócone lekko w lewo, głowy uniesione. Prawa dłoń tancerza znajduje się
w okolicach lewej łopatki tancerki, pozostałe, połączone ręce unoszą na wysokość głowy tancerki.
Rytm
Każdy krok walca wiedeńskiego ma taką samą wartość rytmiczną. W ciągu jednego taktu wykonujemy trzy kroki,
ostatni łączy obie stopy razem.
Technika
Walca wiedeńskiego tańczymy wirując dookoła sali w prawo i w lewo. Kroki w przód stawiamy od pięty,
kroki boczne na podeszwie. Po wykonaniu kroku przenosimy ciężar ciała na ostatnio postawioną nogę.
|
Akademia Tańca
Discofox na DVD 
